Vorige week gaf ik een workshop in Londen over hoe je kunt beginnen met design thinking in je (overheids)organisatie. Ik vond dit zelf vrij lang een lastige noot om te kraken: hoe begin je nu, hoe neem je mensen mee en bij elke stap vroeg ik me af hoe verder? Daarom leek het me tof om een hele concrete workshop te geven tijdens de conferentie International Design in Government. In dit blog een kort verslagje en hoe we (bij DUO) hiermee aan de slag zijn.
Begin dit jaar mochten we (het ux-team van DUO) een heel tof project doen samen met collega’s die zorgen voor het Diplomaregister in Nederland. De collega’s keken opnieuw naar het register en wilden weten hoe ze het konden verbeteren zodat meer mensen in Nederland makkelijk bij hun diploma kunnen en het kunnen gebruiken op een manier die zij fijn vinden.
Voor ons, als ux’ers, was dit een mooie kans om een aantal dingen in onze werkwijze aan te passen en te kijken of dat beter zou werken. In plaats van een ‘klassiek’ onderzoek en vervolgens schetsen voor schermen op te leveren, pakten we het meer vanuit service design aan. Een stap uit onze comfort zone, maar ook buiten de comfort zone van collega’s.
Zelf ervaren is beter
Samen met Sjoerd en nog 2 anderen, organiseer ik meetups Design Thinking in Groningen. Sjoerd gaf afgelopen winter een workshop met zo’n toffe praktische aanpak. Ik realiseerde me toen dat je beter kunt stoppen met lullen over design thinking, en het mensen zelf moet laten ervaren. We deden de workshop met een stuk of 30 mensen en het was zo inspirerend om in 1 avond het hele human centered design proces door te maken. Die inspiratie nam ik mee naar het Diplomaproject, en naar de workshop in Londen.
Alles samen doen
We besloten om alles samen te doen. Maar dan ook echt samen. Niet wij, van de ux-politie die vertellen hoe het moet, maar samen de problemen onderzoeken en oplossingen bedenken. We vroegen collega’s uit het developmentteam om erbij te zijn en collega’s van communicatie, beleid en andere organisatieonderelen. Samen gaven we een aanzet om alle belangrijke gebeurtenissen in iemands leven rondom het onderwerp Diploma’s te bundelen. Studenten van de NHL werkten deze momenten uit en gaven onze een boeiende presentatie (lees: ass-whooping) met onderbouwde klantinzichten.
De lessen die ik eruit leerde
-
Door iedereen te betrekken, kun je veel breder kijken en dus veel meer ideeën bedenken. Plus: je hoeft na afloop niemand te overtuigen van de goede ideeën, want ze waren er bij en hebben zelf meegeholpen met het bedenken.
-
De aansluiting naar developmentteams is veel beter omdat ze direct meedoen. De samenwerking met iedereen is trouwens beter.
-
De researchfase kan ongemakkelijk zijn. Problemen wil je zo snel mogelijk oplossen en het is lastig dat je dan niet altijd de volgende stap direct weet. Maar je moet er wel doorheen samen, anders snap je de beslissingen op het eind niet. We sloegen vroeger vaak de fuzzy frontend over met opdrachtgevers en presenteerden ze het concept of prototype. Maar als je samen de ongemakkelijke researchfase bent doorgegaan, dan zit je veel meer op 1 lijn.
