Vorig jaar werkte ik aan een project om de dienstverlening van een bepaalde regeling te digitaliseren. Alles ging via papier en dat zou veel soepeler, sneller en dus ook goedkoper kunnen. In de kleine lettertjes van die regeling stond dat je de aanvraag voor de regeling per post moest opsturen en bij voorkeur de bijlages op een USB-stick.
Mensen die gebruik wilden maken van die regeling moesten door een flink aantal hoepels springen om tot hun doel te komen en de communicatie stond vol juridische termen, want zo stond het in de regeling tenslotte.
Hoe maak je wetten en regels die gebruiksvriendelijk zijn en ruimte bieden voor technologische vooruitgang? In dit blog 3 redenen om te pleiten voor meer UX bij het maken van wetten en regels.